تبریک سال نو!!!۱۳۸۴
سلامببخشید . من عادت کردم که دیر به دیر می آم اینجا. بای ببخشید .
از دوستانی که اظهار لطف کردند تشکر می کنم.
از آقا پیمان گل / از عسل بانو / ناناز / و یک آقا یا خانمی که بنده نوازی کردند / از دوست بسیار خوبم که مرا در ساخت این بلاگ راهنمایی کرده اند رفوزه / آقا سعید / دوست و داداش خوبم آقا سهیل که همیشه به یاد ما هستند اما من یه مدیه که یکمی بی معرفت شدم. یعنی وقتی نمی کنم زیاد بیام اینجا / از هم استانی خوبم پونه که ایشان هم خانم به قول خودشان رک و روراستی هستند . انصافا هم همینطوره / و دوست جدیم یوکابد که ایشان هم در ابتدای امر نقش استاد را نسبت به بنده داشته اند: یوکابد نام مادر حضرت موسی ع است.
و عزیزان دیگری که آمده اند و رفته اند اما پیغام نگذاشته اند.
خوب بنده هم به عنوان سپاس اولین تبریک سال نو رو اول به این عزیزان و سپس به کلیه ایرانین عزیز در داخل و خارج کشور عرض می کنم.
امید که سالی توام با خوشی و پیروزی داشته باشید.
این تصویر رو همراه با تبریک سال نو به همه شما عزیزان تقدیم می کنم.
یک دو سه تیکه با حال:
خیلی وقت بود ندیده بودمش، وقتی بعد از مدتها دیدمش خیلی جا خوردم، بازم هول شدم، دست و پامو گم کردم
برق چشماش تنمو می لرزوند، وقتی می بینمش بی اختیار می لرزم، هول می شم می خوام داد بزنم نمیدونم فقط منم که طاقت نگاشو ندارم یا همه اینطورین؟ مدتی خیره به هم نگاه کردیم، هر کدوم منتظر حرکتی از دیگری بودیم ، اون موقع مثل یک قرن بود، برام ثانیه ها از حرکت ایستاده بودن، موتور مغزم با سرعت تمام کار می کرد اون موقع بی اختیار فریاد کشیدم.. سوسسسسک
سخنی ازامام جمعه شهر ارومیه - آقای حسنی- در خطبه های نماز جمعه:
عزیزان من, مربع زندگی سه ضلع دارد: تقوی و ایمان.
تعطیلات خوبی داشته باشید
یا علی مدد
خدا نگهدار
ایرانی یعنی عشق!!!
هر جا که باشی!!!وقتی سعدی می گوید بنی آدم اعضای یک پیکرند
وقتی نرودا می گوید من فقط پیوسته زمین را می شناسم و می دانم که بی نام است
وقتی ریتسوس می گوید من و رفقایم که خمیر نان جهان را می ورزند آن یقین روشن انسان را
وقتی که ماندلا می گوید آن کس که لیاقت مبارزه برای دیگری را ندارد
شهامت مبارزه برای خویشتن را نیز نخواهد یافت
وقتی چه گجوارا از آرژانتین به کوبا می رود و از کوبا به پرو می رود و شهید می شود
وقتی مسترباسکرویل معلم آمریکایی در انقلاب مشروطه در خط اول شهید می شود
وقتی گورباچف می گوید دیوار برلین بایستی برداشته شود و خود دیوار شوروی را بر می دارد
وقتی دوستان خارجی میرزا کوچک خان جنگلی همراه او شهید می شوند
وقتی والت ویتمن شاعر آمریکایی به تمام زمین سلام می کند
وقتی جهان اشعار مولانا را می خوانند
وقتی هانری کربن عمر خویش را در کلاس های مشرق زمین به پایان می برد
وقتی آ» ماری شیمل شناسنامه شرقی می گیرد
وقتی شیرکو بیکس شاعر کرد شهروند ایتالیا می شود
وقتی حیدربابای شهریار به همه زبان ها ترجمه می شود
وقتی گوته از حافظ می آموزد
وقتی رازی جهان را تیمار می کند وقتی جهان به ویرانه های بم گریه می کند و دستش را چون دلش ایثار می کند
وقتی دوست کانادایی با صدای ام کلثوم از خواب بیدار می شود
وقت رشید بهبود اف به شانزده زبان آواز می خواند
وقتی یورگن کلینزمن برای زلزله ایران فوتبال کند
وقتی بورخس به براهنی می گجوید برایم از عطار بخوان
وقتی رضا رئیس انجمن پن کانادا می شود
وقتی نام دانشمندان ایرانی بر منظومه شمسی حک می شود
وقتی احمد شاه مسعود برای یارانش حافظ تفسیر می کند
وقتی اوئه نویسنده ژاپنی می گوید باید به آنها که جنگ نمی کنند نشان افتخار داد
وقتی کوروساوا عباس کیارستمی را به آغوش می کشد
وقتی کریستین امان پور چهره کریه جنگ را به جهان نشان می دهد
وقتی پاز می گوید نام ها را از خویش برداریم
و کودکان جهان قصه های هوشنگ مرادی کرمانی را می خوانند
وقتی الکساندرو دوست سوئیسی بیشتر اشک هایش را با افغانی ها می ریزد
وقتی مایکه و شاهین از دورها به کویر ایران می آیند و به بچه ها شنا می آموزند
وقتی فرهاد پیربال در ویرانه های عراق کلاس درس ترتیب می دهد
وقتی تو
وقتی تو به سونامی گریه می کنی
به جنگ بوسنی
کشمیر
افغانستان
عراق
فلسطین
سودان
سومالی
و جز آن سلامی نداری
وقتی تو به برج های آمریکا اشک می ریزی
من تو را متعلق به خود می دانم
در هر جا که باشی
در آغوش هر که باشی
گفتگو با خدا!!!
شبی در خواب دیدم با خدای خود به گفتگو نشسته‌ام.
پرسید: پس تو می‌خواهی با من گفتگو کنی؟
پاسخ دادم: اگر وقتی برای این کار داشته باشید.
و لبخندی زد: وقت من لایزال است
اکنون بگو چه سؤالی از من داری؟
پرسیدم: کدام فعل نوع بشر، بیشتر تو را متعجب می‌کند؟
و پاسخ داد:
اینکه از کودکی خود می‌گریزند و دوست دارند بزرگ شوند
و هنگامی که بزرگ شدند، دوست دارند بار دیگر کودک باشند.
اینکه سلامتشان را از دست می‌دهند تا به پول برسند…
و آنگاه، پول خود را خرج می‌کنند تا سلامتیشان را بار دیگر به دست آورند.
اینکه با تفکر زیاد در مورد آینده، فراموش می‌کنند که به حال فکر کنند
گویی، آنها نه در حال زندگی می‌کنند و نه در آینده.
اینکه به گونه‌ای زندگی می‌کنند که گویا هیچگاه نخواهند مرد
و آنگونه
می‌میرند که گویا هیچ وقت زنده نبوده‌اند.
آنگاه دست‌های مرا گرفت
و ما لختی ساکت ماندیم.
آن وقت من پرسیدم:
والدین باید در پی آموختن چه درسهایی به فرزندان خود باشند؟
و پاسخ داد:
یاد بگیرند که آنها نمی‌توانند کسی را مجبور کنند که دوستشان داشته باشد.
تنها کاری که می‌توانند بکنند، آن است که خودشان کاری بکنند که دوست داشتنی باشند
یاد بگیرند که پسندیده نیست خود را با دیگران مقایسه کنند.
یاد بگیرند که با تمرین بخشیدن، بخشنده باشند.
یاد بگیرند که فقط چند ثانیه طول می‌کشد تا عشق به دیگران زخمی بر دلشان بگذارد
اما سال‌ها طول می‌کشد تا این زخم‌ها التیام پیدا کنند
یاد بگیرند که ثروتمند، کسی نیست که بیشترین را داشته باشد؛
ثروتمند کسی است که کمترین احتیاج را داشته باشد.
یاد بگیرند کسانی هستند که او را عمیقاً دوست دارند اما خیلی ساده، هنوز نیاموخته‌اند که احساس خود را چگونه ابراز کنند یا نشان بدهند.
یاد بگیرند که دو نفر ممکن است در یک زمان به یک چیز نظر بکنند
و هر یک، برداشت متفاوتی از آن داشته باشند
یاد بگیرند که کافی نیست فقط یکدیگر را ببخشند، بلکه آنها یاد بگیرند که خود را
نیز ببخشند.
در نهایت خشوع از اینکه پاسخ سؤالاتم را داده بود
تشکر کردم و پرسیدم: چیز دیگری هست که دوست داشته باشی بچه‌ها بدانند؟
لبخندی زد و گفت: فقط این را بدانند که من همه جا هستم… همیشه
□
دنگ...، دنگ...(سهراب سپهری )
دنگ...، دنگ...
ساعت گیج زمان در شب عمر
میزند پی در پی زنگ.
زهر این فکرکه این دم گذر است
می شود نقش به دیوار رگ هستی من.
لحظه ام پر شده از لذت
یا به زنگار غمی آلوده است.
لیک چون باید این دم گذرد،
پس اگر می گریم
گریه ام بی ثمر است.
و اگر می خندم
خنده ام بیهوده است.
***
دنگ...، دنگ...
لحظه ها می گذرد.
آنچه بگذشت، نمی آید باز.
قصه ای هست که هرگز دیگر
نتواند شد آغاز.
مثل این است که یک پرسش بی پاسخ
بر لب سرد زمان ماسیده است.
تند برمی خیزم
تا به دیوار همین لحظه که در آن همه چیز
رنگ لذت دارد، آویزم،
آنچه می ماند از این جهد به جای:
خنده لحظه پنهان شده از چشمانم.
و آنچه بر پیکر او می ماند:
نقش انگشتانم.
***
دنگ...
فرصتی از کف رفت.
قصه ای گشت تمام.
لحظه باید پی لحظه گذرد
تا که جان گیرد در فکر دوام،
این دوامی که درون رگ من ریخته زهر،
وا رهاینده از اندیشه من رشته حال
وز رهی دور و دراز
داده پیوند با فکر زوال.
***
پرده ای می گذرد،
پرده ای می آید:
می رود نقش پی نقش دگر،
رنگ می لغزد بر رنگ.
ساعت گیج زمان در شب عمر
می زند پی در پی
زنگ:
دنگ ......... دنگ
!!!!
سلام
امروز یعنی امشب بعد از ۲-۳ هفته کار مداوم توی سایت دانشگاه آخرش تونستم کار تحقیقهام رو تموم کنم.
این استادهای خدا بگم چیکارشون کنه که دست بر دار نیستند. هر کدومشون یه سازی می زنند.
خدایا برسون یه لپ تاپ تا توی خونه بتونم کارهام رو انجام بدم و اینقدر منت سایت رو با اون کامپوترهاشون رو نکشم.
همگی بگید آمیییییییییییییییییییین!!!
راستی همین چند دقیقه پیش اینجا یه دعوای اساسی بود. یه یارو پسره پشت کامپیوتر نشسته بود و مثل اینکه نوبت یه دختری رو گرفته بود. اصلا حاضر نبود از سر جاش بلند بشه . دیگه کارشون به دعوا کشید و مسئولین سایت اومدند بردندشون.
یا علی مدد